Ιστορία-Αρχαιολογία Ναυπακτίας

  Η σελίδες της ελληνικής Ιστορίας είναι γεμάτες από εμφυλίους πολέμους και αδερφικές έριδες. Ανά τους αιώνες ακούστηκαν πολλές φωνές από σημαίνοντα πρόσωπα για συμφιλίωση και ομόνοια των Ελλήνων, ειδικά σε περιόδους που διάφοροι εχθροί ελλόχευαν προκειμένου επωφεληθούν από την εμφύλια διαμάχη. Δύο τέτοιες φωνές προήλθαν από την Ναύπακτο, η μία από την αρχαιότητα και η άλλη από την βυζαντινή περίοδο.   Ο Αγέλαος ο Ναυπάκτιος παρακινεί για ειρήνη και σύνεση Βρισκόμαστε στην εποχή του Αιτωλικού ή Δευτέρου Συμμαχικού Πολέμου (220 π.Χ.-217 π.Χ.) μεταξύ του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Ε΄ και των συμμάχων του από την μία μεριά και της Αιτωλικής Συμπολιτείας και συμμάχων της από την άλλη. Το 217 π.Χ. ο Φίλιππος με τον στρατό του έφτασε στα Κοῖλα τῆς Ναυπακτίας, μια περιοχή που, όπως μας πληροφορεί ο Πολύβιος, βρισκόταν 20 σταδίους (περίπου 3,5 χλμ.) έξω από την Ναύπακτο, όπου και στρατοπέδευσε. Μάλλον πρόκειται για την σημερινή περιοχή της Παλαιοπαναγιάς. Ακολούθησαν συνομιλίες από

                 Λίγοι είναι οι γνωστοί επίσκοποι και μητροπολίτες που ποίμαναν την πόλη της Ναυπάκτου κατά την βυζαντινή εποχή. Και ακόμα και για τους γνωστούς, με εξαίρεση τον Ιωάννη Απόκαυκο και τον Κωνσταντίνο Μανασσή, ακόμα λιγότερα είναι γνωστά για την ζωή τους. Είναι, λοιπόν, ευτύχημα που για έναν από αυτούς, τον Λέοντα Σεμνό, έχουν βρεθεί τρεις μαρτυρίες για το πρόσωπό του. Η πρώτη, και παλαιότερη γνωστή, μαρτυρία για τον Λέοντα είναι ένα συνοδικό έγγραφο προς τον αυτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνό με ημερομηνία 5 Μαΐου 1172. Στους υπογράφοντες το έγγραφο, αναφέρεται και ο Λέων Ναυπάκτου, ο οποίος ταυτίζεται με τον Λέοντα Σεμνό. Δεύτερη μαρτυρία για τον μητροπολίτη είναι ένα μολυβδόβουλλο, το οποίο στην μία πλευρά του έχει την ακόλουθη έμμετρη επιγραφή, που αποτελείται από δύο δωδεκασύλλαβους στίχους: Ἀρχιθύτην Λέοντα Ναυπάκτου σκέποις, Σεμνὴ με Σεμνόν, ἡ πανύμνητος Κόρη. Η άλλη πλευρά της σφραγίδας έχει ολόσωμη παράσταση της Παναγίας, η οποία κρατάει τον Χριστό στο δεξί τη